Δεν το πιστεύω αυτό που μου συμβαίνει!

Ξυπνάω 7.28! Τινάζομαι, ανοίγω την ντουλάπα και φωνάζω "Δεν το πιστεύω αυτό που μου συμβαίνει!". Μπαίνει μέσα η μητέρα με μια έκφραση απορίας και ένα μάγουλο να προεξέχει λόγω της οδοντόβουρτσας  καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια να μου σπάσει τα νεύρα! Τι μπορεί να μου συμβαίνει δηλαδή; Το ότι ξυπνάω και ετοιμάζομαι για να πάω στην καταδίκη μου; Το γεγονός πως όλη η θετική ενέργεια των διακοπών θα εκμηδενιστεί μόλις αντικρίσω αυτά τα πολυαγαπημένα πρόσωπα κάποιων καθηγητών και μαθητών; Το ότι αδιαθέτησα ή το ότι δε θα μπορώ να σείρω τα πόδια μου και νιώθω πως τα μάτια μου αδυνατούν να κρατηθούν ανοικτά ίσαμε λίγα δευτερόλεπτα;

Πραγματικά την ώρα του μαθήματος θα με χαρακτήριζα ζωντανή νεκρή κατά τον Γουίλι.. Και το δράμα ξεκίνησε από τότε που τα παιδιά άρχισαν να τσακώνονται για το αν κάναμε ποδαρικό στην τάξη! Και από ό,τι φαίνεται κάποιος γρουσούζης μπήκε με το αριστερό αφού καλά-καλά δεν προλάβαμε να πούμε μια καλημέρα και τα ανερχόμενα τεστ ήταν το πρωτεύον θέμα συζήτησης! Εκτός αυτού, αύριο ,όπως μας διευκρίνισε στο διάλειμμα η καλή μας καθηγήτρια, γραφουμε διαγώνισμα στην άλγεβρα και προφανώς σώμα και μυαλό διστάζουν να υποστούν αυτό το μαρτύριο!

Δεν είμαι γκρινιάρα απλά έχω ανάγκη από λίγη ελευθερία..! Σε όλους τους τομείς.. Επιπλέον εχώ στο μυαλό μου πολύ πιο σημαντικά θέματα που αφορούν πιο προσωπικές καταστάσεις και κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την προσπάθεια να ανταποκριθώ! Πώς μπορώ να συνεχίσω να διαβάζω ενώ η Εύα είναι στενοχωρημένη που θα πρέπει να προσαρμοστεί σε ένα τελείως άγνωστο και μη γνώριμο σε αυτήν περιβάλλον, το καινούριο της σχολέιο! (Παρ'όλα αυτά, αν το διαβάζεις αυτό Ευάκι, είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις γιατί είσαι ο πιο δυνατός άνθρωπος που ξέρω!). Και επείδη πρέπει να σταματήσω να φλυαρώ και να πάω να συνεχίσω με εξισώσεις θα υποβάλλω εν συντομία κάποια ερωτήματα που με βασανίζουν τελευταία! Υπάρχουν όρια στις σχέσεις των ανθρώπων; Υπάρχουν τίτλοι για αυτές; Ο καθένας μπορεί να λειτουργεί με όποιον τρόπο θέλει, αλλά όλα έχουν ένα όνομα και όταν συγχέουμε τόσο εύκολα τα πράγματα, όχι μόνο δε μπορούμε να παραδεχτούμε την πραγματικότητα αλλά ίσως μια δόση ανωμαλίας του χαρακτήρα να κρύβεται πίσω από κάθε ενέργεια μας.. Άλλο φιλία και άλλο έρωτας.. εξού και η διαφορετική ονομασία! Αν δε μπορείς να το αναγνωρίσεις αυτό είσαι δειλός.. φοβάσαι να ερωτευτείς, φοβάσαι να πληγωθείς και φοβάσαι να ζήσεις.. υπάρχει βέβαια και η εναλλακτική της ηλιθιότητας! Για του λόγου το αληθές όλα είναι στο παιχνίδι! Το μόνο σίγουρο είναι πως δε βαριόμαστε ;)  Υ.Γ: Οι παραπάνω συλλογισμοί πηγάζουν απ'τη ζωή μιας γνωστής μου η οποία με έχει συνεπάρει ιδιαίτερα για κάποιον ανεξήγητο λόγο!

Όποιος με αγαπάει ας κάνει μια ευχή να γράψω καλά στο αυριανό διαγώνισμα.. όποιος δε με αγαπάει είναι υπαίτιος για την πιθανή αποτυχία μου! Εγώ είμαι αθώα και ξεκαθαρίζομαι! ΜΑΜΑΑΑ!!!

Και θέλω να ξέρεις πως μου άρεσε πολύ αυτή η στιγμή!

Adios :)