Καλωσήρθες στην πρώτη απόπειρα μιας βαρετής και σύνηθης ανάρτησης ενός μέσου έφηβου κοριτσιού που δεν το χωράει ο κόσμος για να εκφράσει τις ανησυχίες, τα πιστεύω, τις αμφιβολίες  και την ειρωνική καθημερινότητα. Γενικότερα οτιδήποτε στοιχειώνει το μυαλό του και το κρατάει εγκλωβισμένο ή ακόμη περισσότερο εξαρτημένο από πλήθος δαιμονίων!! (χεχε σαρκασμός στο έπακρο!) Τελικά είμαι αρκέτα φλύαρη, παρόλο που  δεν εκφράζω συχνά δυνατά την άποψή μου για κάτι προτιμώντας να την επεξεργαστώ και να την κρατήσω για τον εαυτό μου! Αυτήν την ιδιοτροπία ακόμη δεν την έχω καταλάβει.. υποθέτω πως μπορεί να ελλοχεύει πίσω της μια δόση ανασφάλειας ή βαρεμάρας ίσως :Ρ

          Επίσης, ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει την τόση λαχτάρα για τη δημιουργία blog.. Για του λόγου το αληθές ζήλεψα μια αρκετά ώριμη και ταλαντούχα ως προς τη διαχείριση του λόγου φίλη μου! Εδώ το παλιομοδίτικο πνεύμα μου θα έπρεπε να με αποτρέψει, δίνοντας μου τροφή για να συνεχίσω να ζωντανεύω τις σελίδες του εξευτελιστικά κοριτσίστικου ημερολογίου μου που αρχίζει ΠΑΝΤΑ με τη φράση: "Αγαπημένο μου ημερολόγιο..." και  η παράλειψη ενός θεοποιημένου αρσενικού είναι σίγουρα αδιανόητη! Ποτέ δεν είναι αργά όμως για μια καινοτομία και επιτέλους μια καταγραφή που θα φέρει ιδέες εύστοχες και όχι χαζές και κοριτσίστικες...
       Ξεκινώντας από την αρχή της σημερινής μέρας δεν έχω να παρατηρήσω κάτι το οποίο να μου κέντρισε το ενδιαφέρον -εκτός, βέβαια, από το μάθημα των Αρχαίων που η απάντηση μου για το γραμματικό ρόλο της λέξης "γεγονός" ως ουσιαστικό ήταν λάθος!!!!!!!! (φααααααααακ)  και ναι ειναι μετοχή (ο γεγονώς-η γεγονία-το γεγονός) αψυχολόγητοι οι αρχαίοι Έλληνες..- Ας αφήσω καλύτερα ασχολίαστη την ώρα των μαθηματικών γιατί θα αρχίσω πάλι τις πλατιολογίες περί του νοήματος των απόλυτων τιμών και των εκνευριστικών ριζών της νιοστής που ουδεμία σημασία για τη φτωχή και απλή ζωή μου έχουν! (αυτή τη στιγμή θέλω να βρίσω αλλά θα συγκρατηθώ, γιατί η πρώτη εντύπωση θέλω να είναι σοβαρή :Ρ) Δυστυχώς έχω καταντήσει σαν τα σπασικλάκια της άθλιας τάξης μου που μιλούν όλη την ώρα για τα μαθήματά τους λες και δεν έχουν κάτι άλλο ενδιαφέρον στη ζωή, αλλά η πρώτη λυκείου και γενικότερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα με έχουν "χώσει" στα βαθιά!

 Τέλος πάντων, ας θίξω και λίγο το θέμα των αγοριών! Υπάρχουν πιο ανισόρροπα πλάσματα σε αυτή τη ζωή; (ρητορική) Πρέπει οπωσδήποτε και πάντα να σου βγάλουν την πίστη -ίσως για να τονώσουν τον ανδρισμό τους. Όταν σήμερα στις σκάλες συνάντησα αυτόν που έκανε εχθές τη φίλη μου να κλαίει και να στενοχωριέται, ήθελα να χειροδικήσω αλλά το μόνο που έκανα ήταν να ρίξω ένα επιθετικό βλέμμα! Πόσο δύσκολο είναι για έναν τύπο να μην είναι εγωιστής, να ξεκαθαρίζει εξ αρχής τις προθέσεις του και να μην πληγώνει προσπαθώντας να νιώσει αυτοϊκανοποίηση; Γιατί ο κόσμος να είναι τόσο γελοίος και τα αγόρια τόσο δειλά; Γιατί η λέξη ωριμότητα να συνδιάζεται κατά πλείστον με το γυναικείο φύλο; (μιλώντας πάντα με δεδομένα και όχι κάνοντας ρατσιστικές διακρίσεις) 
       Το νέο της εβδομάδας είναι πως στην τάξη μας έχουμε ένα καινούριο ζευγαράκι <3 Αν και το σενάριο καταντάει λίγο μονότονο και υπερβολικό, αφού ΟΛΗ την ώρα σαλιαρίζουν και φιλιούνται καθισμένοι στο ίδιο θρανίο, δίνοντας όση σημασία τους περισσεύει από το ρομάντζο τους στο μάθημα, είναι τόσο όμορφο και αξιοζήλευτο να έχεις κάποιον να αγκαλιάζεις αυτές τις κρύες μέρες του χειμώνα! (με μέτρο όμως ρε παιδιά, γιατί θα ξεράσω στο τέλος -ακόμη και στη γυμναστική μαζι τρέχουν.. πόσο φέιλ πια;;)

  Το απόγευμά μου είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον! Αν εξαιρέσω τα λιγούρια του γυμναστηρίου με το χαζοχαρούμενο χαμόγελο και το αρρενωπό στυλάκι, ύδρωσα και το ευχαριστήθηκα!!! Ακόμη περισσότερο μου αρέσε η διαδρομή για την επιστροφή στο σπίτι... ο ουρανός ήταν πολύ ωραίος και ήξερα πως σε λίγη ώρα θα ερχόντουσαν και οι φίλες μου στο σπίτι για να αρχίσουμε τις εποικοδομητικές συζητήσεις μας, ακούγοντας φοβερή μουσική, όπως πάντα!!! Τελικά οι θερμίδες που με κόπο έχασα έκαναν ξανά την εμφάνισή τους εφόσον φάγαμε πίτσα :/ Και τώρα που τελειώνει αυτή η μέρα επιβεβαιώνω για ακόμη μια φορά πόσο σημαντική είναι η φιλία στη ζωή και πόση δύναμη και σιγουριά μπορεί να σου δώσουν κάποια άτομα φτάνοντας στο σημείο να νιώθεις πως ζεις για αυτά! Η ζωή είναι γεμάτη στιγμές που όταν τις μοιράζεσαι μετατρέπονται σε αναμνήσεις και αυτή η αίσθηση της συγκίνησης από ευτυχία θα μου δίνει πάντα κουράγιο και δύναμη για να συνεχίσω!!  LET ME BE.. (Thank you κοριτσάρες plus Mr Dolly :D )