Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Εύα ♥

Αν παρατηρήσεις την τρέχουσα ζωή σου και πιο συγκεκριμένα τους ανθρώπους με τους οποίους τη μοιράζεσαι, φαντάζει δύσκολο να αναλογιστείς πως θα ήταν χωρίς αυτούς! Κάθε άνθρωπος δημιουργείται ως προσωπικότητα με βάση το περιβάλλον του, μέσω της ανταλλαγής απόψεων, ιδεών και γνώσεων μεταξύ αυτών που το αποτελούν.. Μερικές φορές νιώθουμε τα κοινά βιώματά μας με άλλους ανθρώπους να μας στιγματίζουν και να καθορίζουν τις ζωές μας, ενώ ανατρέχοντας στο παρελθόν και συγκεκριμένα πριν απ'την αφετηρία της σχέσης μας με κάποιον είναι δύσκολο -έως ειρωνικό- να παραδεχτούμε την εξέλιξή της μέχρι σήμερα. Και τελικά όλα είναι τυχαία; Η' μήπως ό,τι μας συμβαίνει αντικατοπτρίζει το μερίδιο της ζωής μας, τη μοίρα μας; Με μεγάλη επιφύλαξη πιστεύω πως συμβαίνει το δεύτερο! Σαν να συνέβη πολύ πρόσφατα, λοιπόν, θυμάμαι τις πρώτες μέρες στην Τρίτη Γυμνασίου... Τελευταία χρονιά, άπειρα γέλια και πειράγματα, χορογραφίες μέσα στην τάξη (ναι! μιλάμε για την ασύλληπτη ωριμότητα:Ρ ) , παρούσα και η ανεμελιά του καλοκαιριού... Μια γρήγορη ματιά τριγύρω μου έδωσε να καταλάβω πως βρισκόμουν με το οικείο περιβάλλον μου χωρίς ιδιαίτερες αλλάγες, ώσπου το βλέμμα μου έπεσε στο τελευταίο θρανίο! Ένα γλυκό προσωπάκι με λαμπερά ξανθά μαλλιά που έδειχνε φοβισμένο.. (ε βέβαια, με αυτά που έβλεπε είχε τρομάξει η κοπέλα) η Εύα<3  Ήταν η καινούρια μας συμμαθήτρια από τη Θεσσαλονίκη και ομολογώ πως ποτέ δε φανταζόμουν πως θα δενόμουν τόσο μαζί της ώστε να φτάσουμε σήμερα να κάνουμε μαζί όνειρα για το μέλλον μας! Αρκετά κοινωνική, δείχνοντας συμπάθεια σε όλα τα παιδιά έτσι και σε έμας. Αρχίσαμε λοιπόν την παρέα! Ήρθε σπίτι μου, μας είπε όλη την ιστορία της ζωής της (το απόλυτο σενάριο για κινηματογραφική ταινία :Ρ), μας άνοιξε την καρδιά της! Ήταν αναπόφευκτο λοιπόν να μας αιχμαλωτίσει την προσοχή και να την αγαπήσουμε! Τι να πρωτοκαταγράψω για τις στιγμές που έχουμε περάσει..  ;
-εθισμός στους αδελφούς Κατσιμίχα
-εθισμός στον κωδικοποιημένο ημίθεο (FE ή σίδηρο ή στάρι)
-εθισμός στον πρόσφατα κωδικοποιημένο Jesus
-εθισμός στον Eros
-ατελείωτες ώρες κουτσομπολιού στο τηλέφωνο
-παρανομία άτεχνης φύσεως (γκράφιτι υποτίθεται)
-καραόκε εις την οικεία Δολαψάκη
-ντίσκο πάρτυ εις την οικεία της περιγραμμένης
-συναυλία των πυξ λαξ
-συμπαράσταση σε διαπληκτισμούς μητέρας-κόρης
-κλάματα γενικά και αόριστα
-κλάματα ειδικά και ορισμένα
-βόλτες και περιπάτους
-καλοκαιρινά μπάνια
-παρακολούθηση ηλιοβασιλέματος
και άλλες πολλές στιγμές που μπορεί να μην έχουν κάποια διακεκριμένη θέση εδώ, έχουν όμως στην καρδιά μου!
      Η ζωή, όμως, είναι πολύ άδικη! Σε λίγες μέρες η Εύα φεύγει για Θεσσαλονίκη όπου και θα μείνει μόνιμα.. Και όλοι περιμένουν τα Χριστούγεννα εκτός από εμάς γιατί αυτή η όμορφη γιορτή της αγάπης σηματοδοτεί την πιο απαίσια μέρα μας.. Όλα όμως θα πάνε καλά! Γιατί ξέρω πως όταν υπάρχει αγάπη η απόσταση είναι αμελητέα.. γιατί ξέρω πως υπάρχουν πολύ χειρότερα και βαρυσήμαντα πράγματα που δε μπορούν να συγκριθούν... γιατί ξέρω πως ποτέ δεν ξεχνώ ανθρώπους που με ολοκληρώνουν... γιατί ξέρω πως η Θεσσαλονίκη είναι μια υπέροχη πόλη για να περάσεις τη φοιτητική σου ζωή..
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ Σ'ΑΓΑΠΩ<3

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου